Column door Bert Flipse.
Bovenstaande titel schoot me te binnen bij de gedachte aan de koers van het mobiliteitsbeleid van onze overheid. Over enkele weken hopen we tijdens de kerstdagen weer even tot rust te komen. Een paar dagen later mogen we het nieuwe jaar welkom heten met een enorme bom van CO2 uitstoot in de nieuwjaarsnacht. Daarmee wordt dan mogelijk opnieuw een toon voor 2020 gezet: sommige CO2 uitstoot wordt vrijwel onbelast geaccepteerd terwijl andere CO2 uitstoot heel zwaar fiscaal wordt afgestraft.
Terugkijkend naar 2019 was er halverwege het jaar voor de zakelijke mobiliteitsmarkt een erg onaangename verrassing. De Wet uitwerking Autobrief II werd naar aanleiding van het nieuwe Klimaatakkoord opengebroken. In Autobrief II is duidelijk beleid vastgelegd tot en met 2020 voor stimulering van elektrisch vervoer. Helaas is de overheid van mening dat deze stimulans significant omlaag moet worden bijgesteld. Gezien de forse extra BPM bedragen voor benzine en diesel auto’s, die afgelopen jaar onterecht zijn geïncasseerd, is daar op financieel vlak echter geen enkele noodzaak voor.
Belangrijkste wijziging is dat de bijtelling voor volledig elektrische auto’s wijzigt van 4% over de eerste € 50.000,- van de cataloguswaarde naar 8% over de eerste € 45.000,- en alles daarboven 22% bijtelling. Voor berijders die een zakelijk auto van € 50.000,- mogen rijden betekend dit een kostenstijging van 135% inkomsten belasting ten gevolge van de bijtelling voor het privé gebruik van hun auto. Ook berijders van de duurdere elektrische auto’s zoals de Tesla Model S, Jaguar I PACE, Audi E-tron of Mercedes EQC betalen dankzij de zogenaamde Tesla Tax inmiddels een flink bedrag aan bijtelling. Bedragen gaan al snel richting de € 700,- per maand. Uit deze koerswijziging is de ambitie van de overheid om mobiliteit verder te elektrificeren niet bepaald duidelijk af te lezen.
Bovenstaande resulteert opnieuw in een zeer ongewenste situatie. Er ontstaat een run om zoveel mogelijk auto’s waarop de wijziging invloed heeft voor 1 januari af te leveren. Voor veel van dergelijke auto’s geldt helaas dat ze helemaal niet verkrijgbaar zijn voor die tijd. De berijder wordt in dat geval geconfronteerd met forse extra kosten zonder dat hij er iets aan kan doen. Betreffende auto’s zijn door de lange levertijden namelijk al besteld voor de bekendmaking van de beleidswijziging in het wispelturige Haagse.
Met name Tesla kan zijn Model 3 nog wel in ruime mate uitleveren in 2019. Dit levert echter ook de nodige problemen op bij de leverancier. Wanneer je als bestuurder verwacht de auto op te halen in Tilburg en je mag je vervolgens in Amsterdam gaan melden zonder overleg, komt dat niet erg klantvriendelijk over. Ook het inleveren van een huidige leaseauto, wat gebruikelijk is bij gewone dealerbedrijven, is op geen enkele manier bespreekbaar. Als toppunt zijn er zelfs auto’s afgeleverd zonder laadkabel, slechts halfvol geladen levert dat toch vrij snel grote uitdagingen op. Laten we hopen dat het toch al matige afwerkingsniveau van deze auto’s niet nog meer te lijden heeft onder de gewenste productiecapaciteit.
De gemiddelde CO2 uitstoot van nieuw geleverde auto’s in 2019 is helaas na jarenlange daling gestegen. Deze stijging heeft de overheid wel erg veel geld opgeleverd maar helaas niet de zozeer gewenste uitwerking op het milieu. Ik ben benieuwd welke wetten en mogelijkheden in 2020 worden aangegrepen om daar verandering in te brengen.
