Wat doe je als je door de verkoop van je bedrijf multimiljonair bent geworden en je de pensioenleeftijd al ruimschoots hebt bereikt? Opnieuw een miljoenenbedrijf opbouwen! Dat is het verhaal van Frank van Wezel.
Tekst: Kim de Booij | Foto’s: Privé
“Het is ook waar ik het meest trots op ben: mijn persoonlijke successen”
“Na een maand dacht ik: ik ga opnieuw beginnen”
Qua energie en levenslust zit er op zijn hoogst een veertiger voor ons, maar in werkelijkheid is Frank van Wezel al 83. “Ik doe niks anders dan toen ik dertig, veertig was. Ik sport, werk, lach en heb het verrekte goed naar mijn zin!” Frank werd in 1941 in Vlissingen geboren, ging op zijn 17e aan de universiteit Nyenrode studeren en trok even later de wijde wereld in. In Kenia zette hij allereerst een nieuwe fabriek op voor een kunstmestbedrijf en tien jaar later werd hij overgeplaatst naar Engeland. Daar startte zijn grote zakelijke succes.
Hi-Tec verkocht voor vele miljoenen
“Ik ging in mijn vrije tijd vaak squashen en hoorde medespelers dan altijd klagen over hun schoeisel. Dus bedacht ik, ik ga een betere schoen maken.” Dat lukte. Meer dan. Franks bedrijf Hi-Tec werd een wereldwijd succes. Zo groot dat het vele jaren later, in 2017, voor vele miljoenen werd verkocht. Frank was op dat moment 76 jaar oud. “Op die leeftijd word je geacht met pensioen te gaan, maar ik zat thuis en dacht: wat heb ik gedaan?! Ik had geen kantoor meer, geen mensen, geen schoenen… Na een maand dacht ik: weet je wat, ik ga opnieuw beginnen!”
Tweede grote succes
Zo gezegd, zo gedaan. Frank nam het luxe Italiaanse golfschoenenmerk Duca del Cosma over. Een merk dat hij altijd al prachtig had gevonden, maar dat op dat moment op het randje van faillissement stond. Hoe anders is dat nu! “We verkopen onze golfschoenen inmiddels in 35 landen en hebben weer een mannetje of veertig in dienst. Dat was eigenlijk niet eens mijn bedoeling, ik wilde het eerst klein houden, maar dit is wel ontzettend leuk!”
Sporten is het geheim
Het stralende gezicht van Frank wanneer hij over zijn bedrijf praat, spreekt boekdelen. Hij geniet er echt met volle teugen van. Maar hoe houdt hij dat vol op zijn 83ste? “Sporten”, is zijn geheim. “Drie keer in de week begin ik de dag om 8.00 uur met pilates. Daarna ontbijt ik, ga rond tien uur naar kantoor en werk tot half zes. ’s Avonds ga ik dan nog padellen of tennissen en natuurlijk soms ook wel eens lekker uit eten met mijn vrouw Caroline. Ik besef natuurlijk wel: de klok tikt. Er komt steeds een jaartje bij en eigenlijk ben ik veel te oud om tussen jongelui op kantoor te zitten. Maar het houdt me ook juist jong.”
Iets terugdoen voor mijn provincie
Jong oogt Frank ook langs de lijn van het voetbalveld in Oostkapelle. “Deze club sponsor ik al 22 jaar. Ik had een vakantiehuis in Oostkapelle, in de tijd dat ik in Kenia woonde. Als ik dan hier was, hoorde ik soms een heleboel geschreeuw. Dat kwam van de voetbal. Ik ging er eens kijken en leerde wat mensen kennen. Heel wat jaren later, na de beursgang van Hi-Tec in 1988, namen deze oude bekenden contact met op. ‘Goh, Frank, we zagen dat u uw bedrijf naar de beurs hebt gebracht, dus we nemen aan dat u nu wat meer vermogend bent. Zou u willen nadenken over sponsoring van onze club?’, dus ik stemde toe.”
Beste voetbalschoen ‘ever’
Op ongeveer dezelfde manier werd Frank ook sponsor van de Engelse topclub Southend United. Voetbal kreeg door de jaren heen zo een mooi plekje in Franks hart. Heeft hij ooit de neiging gehad om de beste voetbalschoen ‘ever’ te maken? “Sterker nog, dat hebben we gedaan”, reageert hij. “Zelfs een aantal spelers van het nationaal elftal van Engeland speelden op Hi-Tec voetbalschoenen. Tot Nike in de tweede helft van de jaren negentig kwam opzetten. Nike wilde de grootste worden in voetbal wereldwijd. Adidas zei natuurlijk ‘over my dead body’ en dan had je Puma nog. De bedragen om topspelers jouw schoenen te laten dragen werden zo hoog, dat konden we niet meer bijbenen. Dus zijn we ons op een ander segment, wandelschoenen, gaan richten. Daar zijn we wereldwijd heel groot in geworden.”
“Als ik hier ben jubelt mijn hart”
Liefde voor Zeeland
Wandelen doet Frank zelf ook heel graag. Als het even kan op het strand bij Oostkapelle. “Vanwege de Brexit heb ik in 2019 besloten terug naar Nederland te verhuizen en vorig jaar heb ik een woning in Oostkapelle gekocht. Hier in Oostkapelle ben ik heel gelukkig en vertoeven onze kinderen en kleinkinderen ook ontzettend graag. Wanneer ik hier ben, jubelt mijn hart. Het strand, de frisse zeelucht, de weidse blikken, het gevoel van vrijheid en de leuke, aardige mensen. Het leven is hier wat rustiger. Misschien heeft het wel met mijn leeftijd te maken, dat ik die rust nu wat meer opzoek. Aan de andere kant, ik ben er ook altijd actief, speel er padel, tennis en als het kan trap ik nog een balletje mee op het voetbalveld.”
Nergens liever dan in Afrika
Hoewel hij enorm van Zeeland geniet, is hij toch nergens liever dan in Afrika. “Mijn jaarlijkse trip naar Afrika is voor mij de kers op de taart. Vanuit mijn huis in Kaapstad kijk ik uit over het strand. En als ik daar loop, denk ik iedere keer weer: wat ben ik toch een gezegend mens.” Frank gaat nog steeds naar Afrika omdat hij daar nog eigenaar is van Hi-Tec. “De Amerikanen die Hi-Tec wilden overnemen, waren van plan om het kantoor daar te sluiten. Voor mij ging de deal dan niet door. Ik kon al die mensen, die meer dan dertig jaar voor me hadden gewerkt, toch niet op straat zetten? Dus heb ik Hi-Tec in Afrika zelf gehouden.”
Vleugels uitslaan over de hele wereld
Het is alsof het zo heeft moeten zijn, want de liefde voor Afrika begon al in Franks kinderjaren. “Ik was enorm gepassioneerd door de boeken over ontdekkingsreizigers zoals David Livingstone. In de bush van Afrika ontdekten ze dingen die nog niemand ooit had gezien.” In Zeeland blijven en de rijwielhandel van zijn vader overnemen, was dan ook nooit een optie voor Frank. “Ik wilde in een bedrijf werken dat zijn vleugels kon uitslaan over de hele wereld.”
Doe maar gewoon
Heeft hij wel de ondernemersgenen van zijn vader geërfd? “Eerlijk gezegd denk ik dat mijn moeder juist de drijvende factor achter mijn vader was. Dus als ik ondernemersgenen heb geërfd, dan denk ik dat die van mijn moeder afkomstig zijn. Wat ik verder zeker van mijn ouders heb meegekregen, is hoffelijkheid tegenover je medemens. Daar zit ook wel dat Zeeuwse in: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.”
Grootste trots
Wat voor vader is Frank eigenlijk geweest? Kon hij ondanks zijn drukke zakenleven toch tijd vrijmaken voor zijn drie kinderen? “Ja absoluut, dat heb ik heel bewust gedaan. Ik ben nooit een slaaf geweest van mijn werk en heb altijd veel tijd met mijn kinderen doorgebracht. Dat zie je nu ook terug in de hechte familieband die we met elkaar hebben. We hebben veel contact en gaan ieder jaar met z’n allen, inclusief inmiddels 9 kleinkinderen, op vakantie. Ik ken menig ondernemer die met name daar jaloers op is. Het is ook waar ik het meest trots op ben: niet op mijn zakelijke successen, maar op mijn persoonlijke.”
Dankbaar
Terugkijkend op alles wat hij in de afgelopen 83 jaar al heeft mogen meemaken, is Frank voor één ding met name dankbaar: “Mijn gezondheid. Dat ik dit nog elke dag opnieuw mag doen, nog midden in het leven sta en veel vrienden en kennissen om me heen heb. Daar moet je wel gezond voor zijn, besef ik, kerngezond. Anders dan dat heb ik geen wensen. Ik heb alles al gedaan wat ik wilde doen. En eerlijk gezegd kijk ik nog helemaal niet terug op mijn leven. Ik kijk nog elke dag vooruit.”
