De Olympische Spelen. Hét hoofdpodium van de topsport. Deze zomer is het weer zover en strijden de beste van de beste sporters ter wereld om het eremetaal. Hieronder bevinden zich ook geboren en getogen Zeeuwen. Ze groeiden op met de voeten in de klei en reizen nu de wereld rond voor hun sport. Deze zomer gaat de reis naar Tokio, naar de Olympische Spelen. Hier willen ze laten zien wat ze waard zijn. Voor ons is dat al goud. Wij zijn trots op ‘onze’ Zeeuwen. We spraken met een aantal van hen over hun aanloop naar en ambities voor de Olympische Spelen.
Anne Terpstra
Paspoort Anne Terpstra, 29 jaar.
Afkomstig uit Zierikzee – Sport mountainbiken – Ultieme kick: “Een wedstrijd winnen en met de hele ploeg het gezamenlijke succes vieren.”
‘Het is een individuele sport, maar wel een teameffort’
Via haar broer raakte Anne op 10-jarige leeftijd enthousiast over mountainbiken. Haar ouders reden hen van wedstrijd naar wedstrijd. “Daar ben ik ze super dankbaar voor. Als ze dat niet hadden gedaan, had mijn leven er heel anders uitgezien.” Anne is inmiddels professioneel fulltime mountainbikester. Op haar 17e reed ze haar eerste Worldcup. “Ik was vreselijk zenuwachtig en het ging helemaal mis.” Maar dat ontmoedigde haar niet. “Ik ging vervolgens trainen met een trainer en trainingsplan en dat had gelijk effect.” Haar grootste stap zette ze jaren later, bij team Ghost Factory Racing. “Dankzij hen heb ik een enorme ontwikkeling doorgemaakt met als hoogtepunt de winst van de wereldbeker in Andorra vorig jaar. Om dit met het hele team, dat mij zo geholpen heeft, te kunnen vieren, was geweldig! Mountainbiken is namelijk een individuele sport, maar wel een teameffort.” Waar Anne bij de vorige spelen eerst niet en toen, enkele weken op voorhand, toch wel mee mocht naar de Spelen, is ze er nu al sinds juli zeker van. “Ik geniet volop van het voortraject en werk er hard voor om op de Spelen in Tokio het beste van mezelf te laten zien.”
Milan Vader
Paspoort Milan Vader, 24 jaar
Afkomstig uit Middelburg – Sport mountainbiken –
Ultieme kick: “Niet zozeer winnen, maar vooral dat ik dit
kan en mag doen.”
‘Doorzettings-vermogen
had de overhand’
“Alles ademt sport bij ons thuis”, legt Milan zijn sportieve roots uit.
“Iedereen dacht dat ik mijn vader achterna zou gaan. Hij speelde waterpolo op hoog niveau.” Maar toen Milan op 7-jarige leeftijd voor het eerst op een mountainbike klom, was hij verkocht. “Bij deze sport heb je zoveel vrijheid, je bent buiten en kan gaan wanneer en waar je wilt.” Op zijn 15e werd hij al gescout, maar het echte avontuur begon op zijn 17e. “Toen startte een project in Sittard, om mij en zes anderen klaar te stomen voor de Olympische Spelen van Tokio.” Zo jong al van huis weg, was niet gemakkelijk. “Ik miste mijn ouders, maar mijn doorzettingsvermogen had de overhand. En ik besef me heel goed dat anderen graag in mijn schoenen zouden staan. Ik geniet dan ook van elk moment, niet alleen een overwinning, maar vooral dat ik dit kan en mag doen.” Omdat Milan zeven jaar voorbereidingstijd had, heeft hij er alle vertrouwen in. “Nu het dichterbij komt, wordt het wel steeds spannender. Maar ik ben in vorm en het is 99% zeker dat ik naar de Spelen ga.” En dan? “Dat weet ik nog niet. Maar volgens mij geldt, als je gaat, moet je voor goud gaan.”
Jesper Jobse
Paspoort Jesper Jobse, 35 jaar
Afkomstig uit Vlissingen – Sport 3X3 basketbal – Ultieme
kick: “In tien minuten alles geven en iets unieks neerzetten.”
‘Ik wil met Nederland historie schrijven’
Als zeventienjarige basketballer werd Jesper (nu 204 cm lang) ontdekt. Na vele jaren op hoog niveau gebasketbald te hebben, dacht Jesper het in 2014 wel gezien te hebben. “Maar toen zag ik een advertentie van de Nederlandse Basketbalbond; ze zochten spelers voor het WK 3X3 basketbal. Vier weken later stond ik op dat WK. We werden laatste, maar de liefde voor 3X3 was geboren.” Eenmaal thuis merkte Jesper dat er geen clubs of programma’s voor 3X3 basketbal waren. “Ik dacht, wat ga ik doen? Het zo laten, of zelf het verschil maken?” Het mag inmiddels duidelijk zijn dat Jesper dat laatste koos. “De afgelopen zes jaar zijn we van niks naar tweevoudig vicewereldkampioen gegaan. Die tweede finale is ons hoogtepunt tot nu toe. Toen lieten we zien geen eendagsvlieg te zijn. Nu gaan we voor dat ene doel: de Olympische Spelen.” Daarvoor moet het team van Jesper zich eerst nog plaatsen. “De kwalificaties zijn uitgesteld wegens het coronavirus. Maar als het zover is, gaan we ervoor. Ik wil met Nederland historie schrijven: als eerste Nederlandse basketballers meedoen aan de Olympische Spelen. En als het even kan, nog een medaille halen ook.”
