Ruim een jaar geleden verscheen haar debuutroman ‘Nooit meer wachten’. De Zeeuwse Sarah van der Maas kijkt er met plezier op terug. “De eerste weken leef je in een roes. Mijn boek kwam uit, er waren boekpresentaties en interviews. Nu is het rustiger. Ik merk dat mensen mij vaker ‘koppelen’ aan mijn boek. Eerst had je de anonieme recensies, nu spreken mensen je aan die het boek gelezen hebben.”
“Hoe ik mijn schrijfstijl zou omschrijven?” Ze denkt even na. “’Bloemrijk’ is het eerste woord wat in me opkomt. Ik houd van mooi schrijven. Ik wil elk woord in een zin op de goede plek hebben. Dat kan trouwens ook tegenwerken, omdat je het risico loopt dat het nooit goed genoeg is.”
Er zijn mensen die vragen: Komt er nog een boek? Sarah begrijpt daar weinig van: “Net alsof ik nu kan afvinken op mijn lijstje: boek geschreven, op naar de volgende stap in mijn loopbaan. Schrijven is onderdeel van wie ik ben. Ik kan en wil niet anders. Dus het is logisch dat er ooit weer een boek komt.” Ze is ‘voorzichtig bezig’ met haar tweede historische roman. Dit keer speelt het verhaal zich af in Duitsland, aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. “Ik heb al veel onderzoek gedaan en ideeën verzameld en de eerste pagina’s staan op papier. Zeker over de Tweede Wereldoorlog is al enorm veel geschreven. Alle dingen die je schrijft, moeten kloppen. Ik lees veel over die periode en gaandeweg krijgt mijn idee steeds meer vorm. Soms kom ik zaken tegen waar ik niet naar op zoek was, dat is dan een leuke verrassing. Zo vond ik bijvoorbeeld een dienstregeling van de trein uit 1945, die precies in mijn verhaal paste. Ook tijdens het schrijfproces kijk ik bepaalde zaken na. Als ik schrijf dat de hoofdpersoon een sigaret opsteekt, dan zoek ik wel uit welke sigarettenmerken je toen had. Het liefst zou ik zelf de reis door Duitsland maken die mijn hoofdpersoon ook maakt, in hetzelfde jaargetijde. Maar dat is niet realistisch. Ik begin aan de hand van foto’s en documentatie en op een bepaald moment neemt mijn verbeelding het over.”
Van der Maas is historica en haar interesse in de nabije geschiedenis is duidelijk merkbaar. Toch is het geen beredeneerde link naar haar schrijverschap, eerder een intuïtieve. “Het is er automatisch in geslopen. Als kind was ik niet met geschiedenis bezig. Zo’n studie leek me eerder stoffig en saai. Tot ik erachter kwam dat het over verhalen gaat. Dit bleek perfect bij mij te passen.”
Wanneer ben je schrijver? Sarah heeft daar wel over nagedacht. “Is dat pas als je een boek uitbrengt, als je de laatste punt achter je manuscript zet? Of misschien al veel eerder, als je bezig bent een verhaal te vertellen?
Zelf vertelde ik al verhalen vóór ik kon schrijven.” Alles is potentieel schrijfmateriaal. “Als kind maakte ik bij elk spelletje mijn eigen verhaal. Als ik op vakantie ben en ik zie een mysterieus schuurtje aan de rand van een bos, dan kan ik fantaseren over het verhaal erachter. Of als ik op een sombere middag door de stad loop en er hangt een bepaalde sfeer, dan probeer ik dat te onthouden omdat ik het wellicht kan gebruiken.”
Of ze alleen historische romans zal uitbrengen, weet ze niet. “Het is voor mij natuurlijk gemakkelijker om weer in een historische setting te duiken, dat is comfortabel. Maar het is ook uitdagend om iets heel anders te proberen. Anderzijds: waarom zou ik iets anders doen als hier mijn interesse ligt?” Kortom, het kan nog alle kanten opgaan.
Sarah valt als twintiger in de categorie jonge schrijvers. “Maar toch denk ik soms: ik mag wel eens een beetje doorschrijven, want ik heb nog zo veel ideeën! Ik schrijf niet snel, want ik doe veel research. Dus als je vraagt hoe mijn leven er over tien jaar uitziet, dan hoop ik dat ik twee of drie nieuwe titels op mijn naam heb staan. Het zou leuk zijn als mensen me dan als schrijver weten te vinden, dat ik een vaste lezerskring heb opgebouwd. ”
Nooit meer wachten
Noord-Frankrijk, 1918. De negenjarige Gabriel probeert de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog te overleven. Samen met zijn verminkte hond houdt hij zich schuil in de ruïne van een basiliek. Zijn levensverhaal kruist dat van een Engelse soldaat, die hij zwaargewond in het veld aantreft. Daarnaast bouwt hij een hechte band op met de Duitse majoor Klostermann. Allen op zoek naar wat ze zijn kwijtgeraakt. Hun levens cirkelen om elkaar heen, tot ze elkaar onvermijdelijk treffen. Een roman die je terug in de tijd brengt, alsof je er bij was.
boek > Nooit meer wachten
