‘Ik ben een gewone Zeeuwse jongen’

“Een echte Zeeuw ben ik voor de mensen hier niet”, lacht Ron Bouwman terwijl hij van een kopje koffie geniet aan zijn keukentafel. De plek in huis waar hij met zijn gezin vaak zit. “Mijn ouders komen niet uit de provincie, maar ik ben hier wel geboren en getogen. Ik begrijp de Zeeuwen en hun mentaliteit, dus ik voel mijzelf wel een Zeeuw.”

Ron is een ondernemer in hart en nieren. Het ondernemerschap is met de paplepel ingegoten, mede door zijn ouders die eigenaar waren van een installatiebedrijf op Domburg. “Nee, het was niet vanzelfsprekend dat ik het bedrijf van mijn ouders over zou nemen. Maar op je twaalfde weet je nog niet wat je wilt worden. Logisch natuurlijk, dat zie ik nu bij mijn eigen kinderen ook. Het lag gewoon in de lijn, dus heb ik een opleiding gevolgd voor Elektrotechniek. Een paar maanden voor mijn examen ben ik gestopt, het was niks voor mij. Mijn interesses lagen bij Bedrijfseconomie. Ik kom uit een ondernemersfamilie, niet alleen mijn ouders maar ook ooms en neven werken voor zichzelf. Kortom, dat leek mij wel interessant. Ik heb versneld havo afgerond en al mijn diploma’s gehaald om aan de slag te gaan als ondernemer.”

Al pratend merk je dat Ron een doener is en dat zijn hoofd overloopt van creatieve ideeën. “Stilzitten is niks voor mij”, haalt hij een aantal keer aan met een glimlach. Uitdagingen en kansen pakt hij met beide handen aan. Dus ook de kans om de winkel van zijn moeder, wat naast het installatiebedrijf van zijn vader stond, op zijn tweeëntwintigste over te nemen. “Als je er nu over nadenkt, tweeëntwintig is jong hoor. Maar ik zag het zitten en gooide meteen het roer om. Een winkel met onder andere woonaccessoires, dat was mijn ding. Toen ik de kans kreeg hebben we de winkel verbouwd en is er een groter oppervlak bijgekomen. Het was in de tijd van de oud-grenen meubels. Ik ben met deze stijl aan de slag gegaan en het sloeg meteen aan. Toentertijd was een lifestyle winkel in Zeeland uniek.” Op de gevel hangt Ron de naam ‘Bouwman Cadeau’ en dit is het begin van één van de bekendste lifestyle en interieurwinkels van Zeeland en ondertussen ver daarbuiten.

Voor Ron is en blijft het een uitdaging om zijn winkels zo in te richten dat het voor iedereen, en elke portemonnee, leuk is om in rond te lopen. “In Zeeland ligt een groot deel van de focus op toeristen, maar daar zit een heel concept achter en samen met mijn medewerkers, managers en operationeel directeur, kijken we welke doelgroep we in de winkel aan willen spreken. Eén van de redenen om een aantal jaar terug kleding in de winkel te hangen van mooie merken. Veel mensen komen zonder drempelvrees binnen om de living te bekijken en gaan met kleding de deur uit. Dat hou je altijd, maar het moet voor iedereen een toegankelijke winkel zijn.”

 

‘‘Als je er nu over nadenkt, tweeëntwintig is jong hoor. Maar ik zag het zitten en gooide meteen het roer om’’

Ron voelt zich een echte Zeeuw, hij bouwt zijn bedrijf op in deze provincie omdat hij zich hier thuis voelt, hij woont graag in Domburg en toch wordt de stap naar Brabant gemaakt. Afgelopen september is de elfde Bomont winkel geopend in Den Bosch, de derde in Brabant. Vanaf april 2022 mag Ron een nieuwe vestiging aan zijn lijstje toevoegen, dan wordt er een Bomont winkel in Tilburg geopend. “We groeien en dat is mooi. Ik had nooit gedacht dat ik winkels in Brabant zou openen, maar het is een goede stap geweest. We groeien alleen als het echt kan. Kijk bijvoorbeeld naar de coronacrisis, natuurlijk brengt dat veel zorgen met zich mee, maar aan de andere kant ook kansen. Mijn doel is om bij al mijn winkels betrokken te blijven, maar je stapt sneller binnen in Domburg dan in Etten-Leur dat zeg ik eerlijk. En als ik er dan kom, wil ik ook niet ‘de directeur’ zijn. Ik ben graag één van de werknemers en vertrouw mijn managers dat ze het concept van Bomont doorvoeren. Het contact is altijd goed en als mijn medewerkers mij nodig hebben, kunnen ze mij altijd bellen. Dat weten ze ook!”

Niet alleen het aantal winkels groeit, ook het aantal medewerkers groeit. Hij besteedt hier net zoveel tijd en aandacht aan, als aan de groei van zijn winkels. “Werkplezier ontstaat pas in een fijne werkomgeving. Zowel aan de voorkant als achter de schermen moet het verzorgd en fijn zijn. Denk aan een goed koffiezetapparaat om een lekker bakje te drinken in de pauze. Dat vind ik belangrijk en daar hebben we de afgelopen jaren veel tijd en energie in gestoken.”

Dat ze zo belangrijk zijn, blijkt wel als Ron triomfantelijk het ontstaan van de naam Bomont begint te vertellen. Een verhaal waar zijn personeel een groot aandeel in heeft. “Een aantal jaar terug raakte ik met organisaties in gesprek over branding, het neerzetten van een merk en dit doorvoeren in je assortiment. De naam Bouwman Cadeau op een vaas, komt toch minder krachtig over. Daar was ik het wel over eens. Maar ga na twintig jaar maar eens een vertrouwde naam, waar je zo hard voor hebt gewerkt, aanpassen. Dus nee, meteen enthousiast was ik niet. In diezelfde periode ging ik met een aantal personeelsleden naar Parijs om inkopen te doen op de beurs. Ik zou tijdens deze trip jarig zijn, dus had ik gereserveerd in een hip restaurant om het daar te vieren. Eenmaal daar aangekomen gaf ik aan gereserveerd te hebben onder de naam ‘Bouwman’. De werkneemster en zelfs haar baas zag de naam niet staan. Snel scrolde ik mijn ogen over de lijst en daar zag ik mijn naam en contactgegevens.
Toen ik het aanwees riep de restauranteigenaar: ‘Ah, monsieur Bomont’. We hebben die avond vreselijk gelachen en de rest van de trip werd ik monsieur Bomont genoemd. Eenmaal thuis was ik het er toch wel mee eens dat er iets met de naam van mijn bedrijf moest gebeuren om een echt merk op de markt neer te zetten. Ik heb ook mijn medewerkers gevraagd namen te verzinnen en op te schrijven. Op een lijstje met zo’n twaalf namen, stond het ertussen: Bomont. Wat begon als een grap is nu een bekend merk met een mooi verhaal erachter.”

Terwijl Ron nog wat glimlacht bij de herinnering aan de naam Bomont, gaat het al snel over werk en privé gescheiden houden. “Dat gaat wel goed. Maar af en toe kan ik wel wat sturing gebruiken”, legt hij uit terwijl hij knikt richting zijn vrouw Ellen die net voorbijloopt. “Maar werk en privé helemaal gescheiden houden, dat lukt niet. Bomont is zo verweven in mijn leven, dat ik zelfs inspiratie op doe als ik thuis aan het tuinieren ben. De overkapping in onze tuin heeft mij geïnspireerd voor de scheidingswand in horecazaak Beaux in Middelburg. Ik sta altijd aan, maar ooit hoop ik echt even weg te kunnen zijn in een huis op een mooie plek in het buitenland. Dromen mag natuurlijk. Maar verder ben ik een gewone, nuchtere, Zeeuwse jongen. Dat hoop ik ook altijd te blijven.”

Tekst  Marit Jansen van Galen