Stukje Zeeuwse DNA in Soutebank
Rijd je door Zoutelande, dan kom je langs de plek waar voorheen een vestiging van Rabobank stond. Op diezelfde locatie staat nu een gebouw dat meteen in het oog springt: Soutebank, een kleinschalig appartementencomplex dat helemaal past bij de identiteit van Zoutelande.
BuroSALT uit Goes tekende voor het ontwerp van dit project. Dit ontwerpbureau wordt gerund door de broers en architecten Gert-Jan en Paul van den Berge. SALT staat voor Stedenbouwkundige,
Architectonische en Landschappelijke Totaaloplossingen. Het bureau werkt samen met een groot netwerk van bouwprofessionals en hanteert het principe van ontwerpen volgens Zeeuws DNA. Dit project in Zoutelande paste dan ook precies in het straatje van BuroSALT.
DNA van Zoutelande
Paul van den Berge: “Het was de grote wens om dit nieuwbouwproject goed aan te laten sluiten op het DNA van Zoutelande. Het is een unieke locatie op een heel mooi punt als je Zoutelande binnenkomt. De gemeente wilde graag een gebouw dat deze entree van het dorp mooi markeert.
In samenspraak hebben we een stedenbouwkundig onderzoek gedaan. We konden er iets hoger bouwen, omdat het op een kruispunt staat. Maar het moest zeker niet te megalomaan worden. Dat hebben we gedaan door verschillende blokken van woningen te maken, die gescheiden zijn door zinken elementen ertussen. Daardoor past het toch goed op die plek.”
Eigentijds
Qua kleur en materiaal moest het project ook aansluiten op bestaande bouw. Paul: “De gele kleur stenen zie je veel in Zoutelande. Het eigentijdse element hebben we aangebracht door bijvoorbeeld de kaders rondom de balkons en ramen tot op de grond te maken.” En een essentieel punt: de rode dakpannen. “Het moest een gebouw worden met een kap met rode pannen. Wanneer je van bovenaf kijkt, zie je dat het centrum voornamelijk bestaat uit huizen met die kleur pannen en er pas in de buitenring meer andere kleuren voorkomen.”
Permanente bewoning
“Deze locatie in Zoutelande is de enige plek waar dit soort appartementen voor permanente bewoning gebouwd mochten worden. In de rest van het dorp staan er namelijk allemaal recreatieappartementen,” licht Paul toe. “Het plan was gericht op bewoners uit Zoutelande. De kopers zijn eigenlijk allemaal mensen uit het dorp of de nabije omgeving. Voornamelijk senioren die hun woning verkochten, die wel in Zoutelande wilden blijven en die gelijkvloers wilden wonen, konden hier terecht.” Naast gelijkvloers wonen, is er nog een heel rijtje pluspunten te noemen.
“De locatie is heel mooi. Je loopt de straat uit en je staat aan het water. Het ligt aan de rand van het centrum, maar het is net iets rustiger. Het complex is goed toegankelijk, bewoners hebben een eigen parkeerplaats. En de bovenste appartementen hebben uitzicht over zee.”
“Het ligt aan de rand van het centrum, maar het is net iets rustiger”
Geen dertien in een dozijn
De appartementen zijn niet allemaal hetzelfde. Het zit hem vooral in de oriëntatie wat betreft het balkon of de buitenruimte. Enkele appartementen hebben een tuin. “De appartementen met tuin waren als eerste verkocht. Vaak zie je dat er bij appartementen als deze op die plek commerciële ruimte of berging is, maar nu was er ruimte voor een eigen voor- en achtertuintje.” De afspraak was dat er geen balkons aan de buitenkant mochten hangen, dat moest in de massa verwerkt zijn. We hebben aan de voorzijde de loggia’s, de inpandige balkons gemaakt, maar we wilden voor de mensen aan de achterzijde ook iets extra’s doen. Die galerij ligt heel mooi qua bezonning. We hebben de galerij daarom iets breder gemaakt. Op die manier kunnen ze er een zitje neerzetten. En we hebben er houten elementen gebruikt. Dit zorgt voor vriendelijkheid en een natuurlijke uitstraling.”
Paul is heel blij met hoe het proces verlopen is. “De gemeente wilde niet dertien uit een dozijn en ze zochten heel goed de dialoog op. We hebben samen nagedacht over hoe we het zo mooi mogelijk konden maken binnen het budget en het bestemmingsplan. Ik ben trots op het eindresultaat. Steeds als ik er langs rijd ben ik er blij mee en vind ik het bijzonder dat we dit hebben kunnen realiseren.”
Tekst Mariska Den Hartog
Fotografie Limit Fotografie
